1. Polska
  2. Woj. lubelskie
  3. Powiat hrubieszowski
  4. Gmina Hrubieszów
  5. Wieś Gródek


Wieś Gródek w liczbach
(mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki)

Wieś Gródek - Podstawowe informacje

Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
  • Wieś Gródek to wieś leżąca w gminie Hrubieszów. Należy do województwa lubelskiego, powiatu hrubieszowskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2021 roku liczba ludności we wsi Gródek to 324 z czego 49,1% mieszkańców stanowią kobiety, a 50,9% ludności to mężczyźni. Miejscowość zamieszkuje 3,5% mieszkańców gminy. Identyfikator miejscowości Gródek w systemie SIMC to 0889195, a współrzędne GPS wsi Gródek to (23.948889, 50.800278).
  • 324 Liczba mieszkańców (2021)
  • 22-500 Kod pocztowy
  • (+48) 84 Numer kierunkowy
  • LHR Tablice rejestracyjne

  • Wzmianka historyczna
  • Wieś Gródek została wspomniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (Tom III, strona 179), Warszawa: nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880-1914. Poniższy cytat został ptrzetworzony automatycznie za pomocą oprogramowania optycznego rozpoznawania znaków (OCR).

    Jeśli widzisz błędy
    Zaproponuj poprawkę
  • Hrubieszów lub Rubieszów, miasto powiatowe gub. lubelskiej, nad rz. Huczwą, pod 50° 46ł3 szer. półn. i 41°32' długości wschodniej, o milę od ujścia rz. Huczwy do Bugu. Odl. od Warszawy 268 wiorst, od Lublina 116, od Chełma 49, połączony z sąsiedniemi miastami przez zwyczajne drogi ponieważ brak kamienia utrudnia budowę dróg bitych. W 1827 r. BL liczył 634 dm. i 3992 mk., w 1849 r. było tu 6258 mk., w 1862 r. 600 dm. (57 murów.) i 6181 mk. (3605 żydów). Obecnie (1879 r.) posiada 522 dm. (52 murów.) i 8208 mk. W tej liczbie 1706 prawosł., 1515 katol.. 4984 żydów, 3 protest. Co do płci to 3836 mężcz. i 4372 kob. H. składa się z miasta właściwego i 3 przedmieść: Sławęcina, Pogórza i Pobereżan. Środek miasta położony w dolinie Huczwy na niewielkiem wzniesieniu, oblany jest z dwóch stron wodami tejże samej rzeki, z płn. korytem, z płd. odnogą, łączącemi się poniżej miasta w jedno koryto. Koryto Huczwy głębokie jest od 4 do 15 stóp, szerokie od 30 do 60; rzeczka ta jednak nie jest spławną. Miasto właściwe połączone jest z Pogórzem i Pobereżenami mostem na odnodze, ze Sławęcinem mostem na samej rzece Huczwie, jako też 2 małemi mostkami dla pieszych. Miasto z przedmieściami Pogórzem, i Sławęcinem według lustracyi z roku 1564 zajmowało powierzchni łanów 56 '|4 (według rejestru z r. 1788 mr. wiedeńskich 4609). Samo miasto bez przedmieść zajmuje dziś około 175 mr., z których 93 zostaje pod ogrodami, reszta pod ulicami, placami i zabudowaniami; za wyłąozeniem też części żydowskiej, miasto jest dobrze w świeże powietrze i zieloność zaopatrzone. Od niedawna posiada jednę studnię, w rzeczywistości jednak na wszelkie potrzeby miasto używa wody rzecznej, latem ciepłej, woni bagnistej. Właściwe miasto stanowią dwa rynki stary i nowy i 24 nlic. Ulice niebrukowane dla braku kamieni w promieniu 7-milowyra; ztąd na wiosnę i jesień błoto trudne do przebycia; wysycha ono jednak w porze wiosennej dość prędko i po kilku dniach pogody ściera się na pył nadzwyczaj miałki unoszący się w powietrzu. Domy przy rynkach i na ulicy Pańskiej przeważnie murowane, parterowe lub też jednopiętrowe, wreszcie miasta z małym wyjątkiem drewniane, parterowe. W roku 1859 wszystkie budowle miejskie były ubezpieczone od ognia na ogólną sumę 188, 140 rs., dziś zaś na 395 640 rs. Ludność chrześciańska i w małej części żydowska trudni się rzemiosłami, zaspakajającemi w części miejscowe potrzeby, nadto uprawą ogrodów i rolnictwem. Na wywóz nic się nie wyrabia. Do zakładów fabrycznych policzyć można browar i 2 wiatraki, młyn parowy w odległości 1 wiorsty w stronie południowej i bliżej w stronie przeciwnej 3 cegielnie. Na Pogórzu prócz tego znajduje się fabryka reperacyi maszyn i narzędzi rolniczych, jako też zakład kotlarski zatrudniający 5 ludzi. Ludność przedmieść jest wyłącznie rolniczą, gospodarkę prowadzi trójpolową, ciągnie też dość duże zyski z przewozu towarów. Handel prawie wyłącznie W ręku żydów, znajduje się jednak 6 sklepów utrzymywanych przez chrześcian, 2 z towarami kolonialnemi, 2 produktów wiejskich, jeden galanteryjny, jeden żelaza i maszyn. Żydzi trudnią się przeważnie handlem, faktorstwem a częścią małą rzemiosłami; chrześcianie prze"ważnie rolnictwom. Wysiew roczny zboża jest 1780 korcy ozimego i jarego zboża; posiadają oni bydła sztuk 630, koni sztuk 455, owiec sztuk 80, świń sztuk 800. Miasto płaci rocznie podatków 11631 rubli 51 kopiejek. Dochód kasy miejskiej 5311 rs. 87 kop. W Hrubieszowie istnieje teraz jeden tylko kościół rzym. katolicki, dawny dominikański; kościół famy jako grożący upadkiem w 1786 r. został z rozkazu rządu austryackiego rozebrany. Cerkwi praw3sławnych jest dwie, jedna dawna unicka św. Mikołaja wymurowana w 1808 roku przez parafian za współudziałem dziedzica, a zrestaurowana i pokryta blachą w 1871 roku; dzwonnica przy tej cerkwi jest wymurowana i pokryta blachą w 1870 r. kosztem mieszczanina hrubieszowskiego Antoniego Hajwińskiego. Do tej cerkwi zostały włączone wszystkie trzy dawniejsze parafie, po rozebraniu dawnych i po sprzedaży placów przez rząd austryacki. Druga jest cerkiew Wniebowzięcia N. M, P. wystawiona kosztem rządu w 1873 r. Bóżnic żydowskich jest dwie: obie murowane, jedna stara a druga nowa, zbudowana w r. 1874? na miejsce dawniejszej wystawionej jeszcze w.r. 1578, która do tego czasu dotrwała. Szpitali jest trzy: l-szy św. Jadwigi wymurowany i uposażony kosztem obywateli powiatu w r. 1858; 2-gi św. Edmunda przeznaczony dla chorych na sekrótne choroby, wystawiony na nowo w 1881 roku kosztem Tow. roi. hrub.; 3-ci żydowski wymurowany kosztem gminy żydowskiej w 1844 toku. Domów przytułku dla starców jest dwa, jeden św. Ducha do którego uposażenia weszła połowa funduszu po spaleniu się kościoła tegoż nazwiska w 1803 roku, drugi przy oerkwi św. Mikołaja założony przez Jana III, Do 1860 roku istniały pod JŁ dwa młyny na rzece Huozwie, al© po zniszczenia ich przez gwałtowną wodę wiosenną ze względów sanitarnych ni© były już odbudowywane, skutkiem czego staw (miał przeszło 120 mr. rozległości) zamienił się na piękne łąki z głębokim pokładam torfu, który zaozynają wydobywać na opalanie młyna parowego, postawionego pod miastem H. w zamian za zniesiono wodne młyny. W skutek zniesienia młynów poziom wody się obniżył i miasto znacznie się osuszyło. Stacya poczt, i st. telegr. w r. 1881 wysłała 4273 a odebrała 4059 depesz. Progimnazyum mieści się w dawnym klasztorze dominikańskim. Przedtem było tylko trzy klasy, później Staszic przeznaczył 60000 złotych; z procentu tej sumy utrzymywał się profesor 4 klasy. Zapis ten zrobiony jest pod tym warunkiem, że gdyby szkołę miano wynieść z JŁ, w takim razie ten kapitał wraca do kasy Tow. roi. hrub. W roku szkolnym 188znajduje się uczniów 187, z tych katol. 95, prawosł. 82, protestant 1, żydów 9. Nauczycieli wraz z inspektorem jest 8 prócz 2 księży rzym. katolickiego i prawosł; wyznania którzy wykładają naukę religii. Klas 4 i piąta przygotowawcza. Oprócz tego są trzy szkółki elementarne: l-sza dwuklasowa męzka w H, (56 uczni: katolików 17, prawosławnych 39, nauozyeieli 2); 2-ga szkółka żeńska (uczennic 29: katol. 8, prawosł. 15, śyd. 6); 3-oia szkółka elementarna na Sławęcinie (uczniów 50: katol. 28, prawosł. 22). Na utrzymanie szkółek elementarnych Tow. roln. daje rocznie 235 rs. i 85 fur drew. Władysław Jagiełło przywilejem z dnia 29 września 1400 r. wo Lwowie datowanym, mając na uwadze zniszczenie krain ruskioh i pragnąc zapewnió dochód swojemu skarbowi ze wsi Rubieszowo w ziemi chełmskiej położonej, wyniósł ją na miasto. (W dawnych aktach H. no ii nazwę Rubieszów; nawet Staszio w swej uBtawie wszędzie nazywa Rubieszów). Wspomnianym przywilejem wójtów, w H. nadał król Bartłomiejowi obywatelowi chełmskiemu za 100 grzywien groszy praskich prawem dziedzieznem, wyznaczywszy mu dwa łany pola, sadzawkę na rzece Uczew z prawem postawienia sobie młyna, w miejscu nie przynoszącym szkody młynom królewskim, z możnością mielenia wszelkiego gatunku zboża wyjąwszy słodu; nadto połowę przychodu jatko wego, z kram nic Idekarskich, szewckich, rybackich, jako też poowę przychodu z łaźni, którą miał obowiązek zbudować, przydawszy mu trzeci grosz z prawnych kar, a szósty z czynszu, zobowiązując za to jego i jego potomków do służenia na wojnie z dzidą i jednym łukiem. Włożył także obowiązek na rzeczonego Bartłomieja wymierzenia łanów czyli włók gruntu dla mieszkańców, ile można najwięoej, z których to łanów po dziesięciu lataoh powinni byli mieszczanie opłacać po 3 złote ozynszu i po 6 groszy dziesięciny, A dla pomyślniejszogo wzrostu miasta, nadał mieszkańcom prawo magdeburskie, uwolnił od wszelkiej juryzdykcyi starostów, kasztelanów i wojewodów we wszystkich tak większych jak i mniejszych sprawach, zabójstwach, kradzieżach i innych występkach, poddając ich swemu (gdy doń za listem królewskim z pieczęcią pozwani będą) lub wójtowskiemu sądowi. z prawem karania wszelkich zbrodni i tracenia winowajców na miejscu. Tenże król w r. 1400 w dzień św. Remigiusza erygował kościół w H. pod wezw. Wniebowzięcia N. M. P. zastrzegłszy sobie i swoim następcom prawo ustanawiania proboszcza i oddał takowy w zarząd Wacława Łaskiego pisarza królewskiego. Nadał kościołowi gumno tak zwano Szozepanowskie, mieszkanie, dom na warzenie piwa, browar czyli słodownię, dwa ogrody czyli place, łąkę, sześciu poddanych z polami i łąkami we wsi Pobereżanaoh, czterech ogrodników z polami i łąkami w tejże wsi, czternastu zagrodników na gruncie kościelnym, zobowiązując tych ostatnich do oddawania w dzień ś. Marcina po 10 groszy na wosk i lampę, które przed Najświętszym Sakramentem palić się winny, zaleciwszy wójtowi Bartłomiejowi wskazanie tego wszystkiego i oddanie proboszczowi w posiadanie. Dozwolił dla korzyści plebana mieć karczmę, zapewnił wolny wręb w lasach dla niego i jego poddanych w Pobereżanaoh, wolne mlewo bez miarki, dziesięoinę soli, dziesięcinę snopową wszelkiego zboża i nasienia z folwarków królewskich: Hrubieszowa, Czerniozyna, Borodycy, Dyakonowa, Szpikołos, Slipca, Cześniowa, Busieńoa, Huszczy, z tego ostatniego miejsca dodając beczkę ryb i beczkę miodu, i z folwarków szlacheckich Gródka, Czumowa, Waliozy, Terohinieo, Terohińskiej Woli, Hussynnego i Ohrowca, nadto wedle zwyczaju dawnego miasta i wsi w ziemi ruskiej położonych, zobowiązał wszystkich mieszkańców H. i innych tamże pola mająoyoh do oddawania w dzień św. Marcina z każdego łanu po korcu żyta i po dwa korce owsa. Część Rusi Czerwonej, stanowiąca księstwo bełzkie, zostawała przez czas jakiś w posiadaniu książąt mazowieckich i ci zakładali nowe osady i już istniejącym nadawali swobody. Władysław ks. mazowiecki i bełzki nowe miasta nądał różnymi przywilejami między innemi na sadzawkę miejską i cło targowe. Tenże książę fundował kościół z klasztorem oo. dominikanów, uposażając wsią Zaduboe; dla mieszkańców obrządku greckiego wzniósł cerkiew pod wezw. św. Mikołaja ze stosownem uposażeniem plebana. Zbudowany został zamek a miasto tak szybko zaczęło wzrastać, że już w roku 1411 Władysław Jagiełło po powrocie z Węgier od oesarza Zygmunta agechał się w H. z Witoldem w. ks. lit., a z nim takie przybyli do Władysława posłowie tegoż Zygmunta, prosząc o pożyczenie 80000 złotych ówczesnych, za którą to sumę oddawali w zastaw ziemię Spiską. Zjazd ten panujących i posłow pozwala przypuszczać że miasto było już na pewnym stopniu zamożności i mogło posiadać obszerny zamek, zdolny do pomieszczenia tak wielkiej liczby osób. W następnym 1412 roku Władysław Jagiełło odwiedza znowu miasto, jadąc do Horodła na zjazd Litwy z Koroną. Niedługo jednak miasto cieszyło się spokojnością, albowiem brat królewski Swidrygiełło, zostawszy po śmierci Witolda, w. ks. lit., chcąc odebrać w posiadanie Podole i Ruś, rozpoczął wojnę % królem i w 1433 r. została stoczona bitwa pod H., W której hufce królewskie zostały pobite i wzięte do niewoli, a potem jeszcze przez długie czasy walczył w tych stronach Pedko książę Ostrogski. Przy ówczesnym sposobie wojowanie, polegającym na niszczeniu ogniem i mieczem, miasto bardzo podupadło. Kazimierz Jagielloóczyk w wigilią Trzech Króli 1450 roku w Sandomierzu, potwierdził przywileje Władysława mazowieckiego i nakazał aby kupcy i furmani jadący z ziem ruskich z wszelkiemi towarami do Radomia, Poznania, Wrocławia i innych miast przejeżdżali przez H. i tam opłacali cło, dochód zaś z tego cła przeznaczył na korzyść swej matki królowej Zofii. Skierowana na II. droga handlowa musiała wpłynąć na wzrost miasta, tenże bowiem król we wtorek w dzień św. Tomasza 1456 r. w Grodnie daje pozwolenie żydowi z H. Michlowi, kupować i sprzedawać wino i wszelkiego gatunku towary po całej Polsce a nawet do innych państw rozwozić i uwolnił go od odpowiedzialności przed wszystkiemi sądami krajowemi, zostawiając sobie rozpoznanie wszelkich na niego zażaleń, a następnie przywilejem w Grodnie w tymże roku wydanym w dzień św. Klemensa, uwalnia rzeczonego Michla od płacenia wszelkiego cła w kraju. W r. 1459 w dzień św. Jana Chrzciciela król Kazimierz, wziąwszy pożyczkę 500 złotych od Jana Kuropatwy podkomorzego lubelskiego puścił mu zastawem H. ze wsiami do niego należąoemi, z zastrzeżeniem, że dopóki suma spłaconą nie będzie, dochody wszelkie do rzeczonego Kuropatwy należeć będą. W r. 1470 na zjeździe generalnym w Tarczynie w wilią Bożego Narodzenia król wypożycza od Jakóba z Sienna 1400 złotych węgierskich i sumę tę na cle hrubieszowskiem zapewnia. W 1473 roku w środę po św. Marku na przedstawienie Pawła z Grabowa biskupa chełmskiego została przeniesiona katedra biskupia po spaleniu się Chełma do H. jako do miejsca urodzajnego, ludniejszego i prawie w środku dyecezyi położonego; niedługo jednak miasto cieszyło się rezydencyą biskupa, bo w r. 1490 za staraniem Macieja z Łomży nominata chełmskiego do ECrasnegostawu przeniesioną została. W 1475 r. Kazimierz Jagiellończyk wypożycza w Łukowie od Pawła z Jasieńca skarbnika złotych 200 monety polskiej, który na mieście H i wsiach do niego należących zapewnia. W tynue roku bierce od urodzonego Deszbora 2400 złotych wagi prawdziwej czystego złota i oddaje mu w zastaw H. ze wsiami do niego należąoemi, oraz Czystko wice z możnością czerpania dochodów i posiadania dopóki dług nie zostanie spłaconym. roku w dzień św. Piotra, król, spadłą na niego po śmierci mieszczanina Myszy połowę domu w m. H., na wstawienie się Pawła z Jasieńca kasztelana sandomierskiego, oddał na własność Janowi Dąbskiemu i jego sukcesorom. W roku 1493 Jan Albrecht spadły na niego takimi© prawem dom z placem i browarem po śmierci Jerzego Kiesha mieszczanina hrubieszowskiego, leżący przy folwarku Marcina Razora z jednej a kupca Misza rusina z drugiej strony, nadał Mikołajowi Wydżdże swemu dworzaninowi. W tymże 1493 w czwartek po Trzech królach Jan Albrecht wypuszcza żydowi hrubieszowskiemu Szachniewiczowi Schach, poczynając od św. Stanisława, w trzech letnią arendę cło hrubieszowskie, a następnie w Piotrkowie w piątek mięsopustny t. r. sporządza dział majątku pozostałego po ojcu pomiędzy tymże Szachem Szachowiczem a Moszkiein Mordaoz braćmi. Napad tatarów w 1498 roku, oraz dwa napady w 1500 roku, tak zniszczyły i spustoszyły H., że Jan Albrecht, na przedstawienie Jakóba Buczackiego starosty chełmskiego i hrubieszowskiego, pragnąc zniszczonemu i spalonemu miastu przyjść w pomoc, w Krakowie w czwartek przed niedzielą palmomą 1501 r. uwalnia miasto od wszelkich podatków i ciężarów na lat 10. Ponowiony napad w 1502 roku zniszczył do reszty miasto. Król Aleksander chcąc je podźwignąó, potwierdza mu przywileje Władysława Jagiełły a zarazem tegoż dnia to jest w czwartek przed świętem św. Filipa i Jakuba 1502 roku ustanowił dwa jarmarki, jeden w dzień Wniebowstąpienia Pańskiego, a drugi na Podniesienie św. Krzyża, ' oraz targ raz w tydzień w dzięń czwartkowy, tak żeby kupcy wedle zwyczaju ziem ruskich i wszelkiego stanu ludzie przybywać mogli. Również przywilejem wydanym w Mińsku w piątek po Wniebowzięciu N. M. P., tegoż 1502 r. mostowe i cło, które oddawna pobierane było; pozwolił aby na korzyść miasta obrócone było, nadto w tymże dniu i roku oddzielnym przywilejem uwolnił mieszkańców od opłaty czopowego na rok jeden. Podnoszące się miasto zostało znowu zniszczone w 1506 roku przez tatarów. Oprócz tego miasto było uciemiężane przez miejscowego starostę Jerzego Krzepskiego, który, zapozwa»y przed króla Zygmunta I-go przez wójta Jana Bochotnickiego, skazany został przez tegoż, wyrokiem wydanym w Krakowie w niedzielę palmową 1507 roku, za wszelkie gwałty i nadużycia, na wynagrodzenie mieszkańcom strat i szkód i na zapłacenie kosztów, W 1511 roku król Zygmunt w Brześciu Litewskim potwierdził wszelkie prerogatywy i swobody nadane przez swych poprzedników. Tenże król często na zamku hrubieszowskim przebywał a nawet niektóre przywileje dla m. Horodła tam podpisywał, a w 1518 r. we wtorek po św. Łucyi w Brześciu Litewskim odnowił dla obywateli m. H. przywilej na sadzaw kę miejską, dozwalając korzyści z niej na potrzeby miasta obracaó. W 1519 roku miasto zostało znowu zniszczone przez tatarów, w skutek czego Zygmunt I na sejmie w Krakowie w niedzielę piątą postu 1528 r. na prośbę Andrzeja z Tenczyna wojew. sandomierskiego, hrubieszowskiego i bełzkiego star., uwolnił obywateli m. H. na rok jeden od podwód i wszelkich stacyj dla niego, posłów i dworzan jego a w 1524 roku to uwolnienie jeszcze na jeden rok przedłużył. W 1526 roku znowu H. został zniszczony przez tatarów. Zygmunt I na ponowne wstawienie się Andrzeja Tenczyńskiego, nagradzając tę klęskę w piątek przed św. Agnieszką 1526 roku, na sejmie w Piotrkowie nadaje miastu karczmę z wolnością sprowadzania i sprzedawania w tejże trunków na użytek miasta, oraz uwalnia mieszkańców od podwód, furmanek, i posłańców na rok jeden. W 1527 roku potwierdza przywilej króla Aleksandra z 1502 r. na pobieranie cła i mostowego na korzyść miasta. W tym roku potwierdzony przywilej Władysława Mazowieckiego, nadający dominikanom Zadubie. Ponieważ kupcy ze Lwowa dla uniknienia opłaty cła, jadąo na jarmarki do Krakowa, Poznania i Litwy omijali H., zaskarżeni o to przez Andrzeja z Tenczyna, dekretem Zygmunta. I w sobotę po św- Piotrze 1532 r. w Krakowie wydanym, zobowiązani zostali, aby nie inną drogą, tylko na H. i Chełm przejeżdżali tam i napowrófc i należyte oło opłacali. Następnie król Zygmunt w 1532 roku, w piątek po św. Marcinie w Krakowie, nadaje nowy przywilej na pobieranie targowego, od każdego korca zboża na targ przywiezionego i od każde; ćwierci miodu, po dwa denary na ogólną korzyść miasta, za to zobowiązuje każdego po szczególe mieszkańca do wywożenia co roku po 4 dęby na reperacyą zamku wedle rozkazu starosty lub podstarośoiego. W 1538 roku obywatele m. H. oskarżyli przed królem w Niepołomicach obywateli m. Chełma i Krasnegostowu, że ci wzbraniają się dostarczać podwód, przez co cały ciężar na H« spadał; produkowała strona przeciwna dokumentem, :ie jest od tego uwolnioną, jednakże dekretem królewskim w 1540 r. wydanym została zobowiązana do płacenia obywatelom hrubieszowskim po 20 marek corocznie wiecznemi czasy a to w miejsce dawania furmanek, których cały ciężar wyłącznie spadł na H. W 1544 roku pożar niszczy miasto a z niem kościół i klasztor dominikanów. W 1546 r. Adam pleban hrubieszowski r. g. wyjednał sobie od króla konsens na trzy pracownie czyli działy w żupach bocheńskich przez tegoż zakupione. Zygmunt August, przebywając często na zamku hrubieszowskim, również był hojnym w nadaniach dla miasta. Król ten, pragnąc rozszerzyć i umocnić zamek tutejszy, robi układ z dominikanami, mocą którego konwent odstępuje przyległy zamkowi plac, na którym kościół i klasztor przed pogorzelą w 1544 roku były zbudowane, w zamian za dwa place bliżej rynku miejscowego położone, granatowskio zwane; zamiana ta zrobiona w Wilnie 29 marca 1549 roku. Następnie togoż roku 21 czerwca uwalnia miasto na lat 3 od wy wożenia po 4 dęby do zamku. W 1550 roku w Piotrkowie pozwala miastu zając wszystkie place, na których w przeciągu jednego roku, dawni mieszkańcy nie zaczną się budować, aby zaś ułatwić odbudowanie się nadaje mu prawo wrębu w lasach starostwa lubomlskiego. Tenże król nadał miastu herb wyobrażajacy jelenią głowę, między rogami której umieszczone są dwa krzyże w około napis: „Sigillum Civitatis Hrubieszów". Wójtowstwo hrubieszowskie z polami, łąkami, ogrodami i wszelkiemi przynależytościami Jędrzejowi Dąbrowskiemu staroście hrubieszowskiemu wypuszcza. Dozwolony wrąb w lasach starostwa lubomlskiego dla wielkiej odległości był dla miasta mało pomocnym; dla tego król nowym przywilejem z d. 16 pażdz. 1551 roku dozwala mieszkańcom wolnego wrębu na opał i budowle w lasaoh starostwa hrubieszowskiego. Tyle dobrodziejstw przez króla i jego poprzedników wyświadczonych, przyczyniło się nie mało pomyślności miasta, to też przybrało ono postać warowną, okopane i umocnione wałem zostało, dwie bramy bełzka i od Sławęoiaa idąca zamykały miasto, po za obrębem którego były trzy przedmieśoia Sławęoin, Podgórze i Chrust zwane; to ostatnie dziś jest w obrębie miasta. Wzniesiony został drugi kościół r. g. świętego Krzyża, z oddzielnie uposażonym plebanem, do którego wsie Pobereżany, Wolioa, Borodyca i Swierszowa przyłączono. Poprzednio z dobrowolnych darów mieszkańców miasta fundowany był kościół ze szpitalem św. Ducha r. 1., któremu to kościołowi Zygmunt August w dniu 24 grudnia 1547 roku dziesięcinę wszelkiego ziarna i nasienia ze wsi Jarosławoe i Roohatyoz przeznaczył, w połowi© dla plebana w połowie na utrzymanie ubogich; prawo prezentowania proboszcza nadał magistratowi miasta za potwierdzeniem starosty. Lustracya z 1554 r. wykazuje czysty dochód ze starostwa 4092 złote 10 groszy ówczesnej monety a dochód miasta podany na 133 złote 5 groszy; tamże wykazana cena zboża: żyta korzec złot. 4, pszenicy zł. 10, jęczmienia zł. 6, owsa zł. 5, hreczki zł. 8, grochu zł. 10, prosa zł. 8, siemienia lnianego zŁ 10, konopnego zł. 5. Mieszkańcy uwolnieni przez króla czasowo od dostarczania furmanek, odmawiali i nadal takowych; pozwani o to do króla przez Stanisława Noskowskiego dworzanina królewskiego w Krasnymstawie 1558 roku, zostali od pretensyi Noskowskiego uwolnieni. W poniedziałek po sw. Agnieszce na sejmie w Piotrkowie w dniu 12 marca 1565 r. dziesięcinę z pól folwarcznych należących do zamka: Czerniowa, Kosmowa i Slipcza oddał oo. dominikanom hrubieszowskim. Tegoż roku dnia 8 lipca król, pożyozywszy w Kmiczynie od Andrzeja Dąbrowskiego woj. bełzkiego star. hrubieszowskiego 16, 000 złotych, oddaje mu w zastaw H. ze wsiami do niego należącemi. Dnia 21 listopada 1576 roku Stefan Batory oddaje w dożywotnie posiadanie starostwo hrubieszowskie Andrzejowi Tęczyńskiemu i żonie jego Zofii z Dębowskioh, a w dniu 18 grudnia t r. wydaje wspomnianemu Andrzejowi hrabiemu na Tęozynie przywilej na wykupienie wójtostwa hrubieszowskiego. Tenże król 12 grudnia 1578 roku na prośbę Andrzeja Tenczyńskiego daje przywilej żydom hrubieszowskim aa pobudowanie szkoły, domów dla kantora i rabina z uwolnieniem od powinności i ciężarów miastu należących, dozwalając nadto żydom w mieście wszelkiego handlu, rzezią się trudnić, mięso sprzedawać, w rynku sklepy i kramnice budować i w takowych sprzedawać, browary stawiać, w tych piwo warzyć, trunki i żywność wszelkiego rodzaju sprzedawać, domy w rynku i całym mieście zakupowaó i zamieszkiwać, zgoła do wszelkich praw i prerogatyw na równi z obywatelami chrześciańskiemi dopuszcza, obowiązując ich do ponoszenia wszelkich ciężarów, wspólnie z temiż; z powodu dozwolonej rzezi wkłada na żydów obowiązek dawania corocznie 15 kamieni łoju do zamku, zaś ile razy mieszczanie zmuszeni będą zwozić dęby, żelazo lub inne potrzeby do zamku, żydzi mieli obowiązek dawania po 2 faski gwoździ. Tenże król na prośby Tenczynskiego i oałego pospólstwa m. H., w skutek udowodnionego dobrego sprawowania się, pozwala Abrahamowi żydowi propinąoyą gorzałki, którą dotychozas trzymał, trzymać do śmierci, z obowiązkiem płacenia corocznie po 60 marek polskich na potrzeby i fortyfikaoye miasta, oraz dostarczania corocznie jednej dobrej hakownicy. Dnia 8 listopada 1588 roku w Brześciu litewskim Zygmunt III nadaje dożywotnie starostwo i wójtowstwo hrubieszowskie Stanisławowi Żółkiewskiemu. Tenże Żółkiewski zawiera dnia 20 listopada 1592 roku układ z miastem, mocą którego miasto ustępuje mu prawa do stawu pod miastem będącego, a Żółkiewski uwalnia mieszczan od wożenia dębów z puszczy Huszcza zwanej, zastrzegając obowiązek odwożenia tamże zboża; uwalnia również mieszczan od reperacyi grobli a tylko z powodu pobierania przez miasto mostowego, tenże most na upuście mieszczanie obowiązani są reperować; w końcu zezwala mieszczanom' łowić ryby na nizie rzeki, zacząwszy od grobli. Układ ten został zatwierdzony przez Zygmunta III w TVarszawie dnia 23 maja 1593 roku. W tymże czasie zaczęły się w mieście tworzyć cechy rzemieślnicze, potwierdzane przez króla lub starostę; i tak Zygmunt zatwierdził w 1605 roku na sejmie w Warszawie ustawę cechu kuśnierskiego, w 1615 roku ustawa cechu krawieckiego potwierdzona przez starostę Żółkiewskiego, także cechu piekarskiego; w 1616 zatwierdzona przez króla ustawa cechu szewckiegó; w 1617 zatwierdzone przez króla ustawy cechów: kowalskiego, ślusarskiego, bednarskiego, stolarskiego, sfcelmaskiego, siodlarskiego, kotlarskiego, miecznikówzłotników i gonciarzy. Zaś 24 października 1619 roku zatwierdzona została ustawa cechu tkaokiego przez Jana Żółkiewskiego starostę hrubieszowskiego. Dnia 26 czerwca 1630 roku Zygmunt III w Warszawie na prośby Metodiusza Terleckiego biskupa chełmskiego zatwierdził fundacyą cerkwi gr.-un, pod wezwaniem Wniebowzięcia N. M. P., wymurowanej i uposażonej przez Sofroniego Koculę mieszczanina hrubieszowskiego; sukcesorowie tegoż Koculi dodali jeszcze na uposażenie plebana łan pola kupionego od Marka Demkowicza i uzyskali od Władysławą IV w Wilnie dnia 9 lutego 1633 roku, zatwierdzenie tej ofiary i potwierdzenie pierwotnej erekcyi cerkwi. Zygmunt III d. 5 marca 1519 roku potwierdził nadanie Zygmunta Augusta na wolny wręb do lasów lubomlskich i hrubieszowskich. W archiwum sądu pokoju hrubieszowskiego znajdują się akta radzieckie od 1606 roku z różnemi przerwami w czasach zaburzeń, obejmują one sprzedaże, zapisy, testamenta, wyroki tak cywilne jako i kryminalne, te ostatnie zwykle bardzo .srogie, w nich jest wzmianka o szczególnym zwyczaju, iż przy kupnie nieruchomości dawano kupującemu od rajców gałąź zieloną, którą obnoszono po całym mieście, obwieszczając kupno, potem następował moliorycz, którego koszt był włączony do aktu kupna. Lustracya z tego czasu pokazuje, że mieszkańcy płacili staroście z 54 V3 łanów po 1 zł 6 gr. co ozyni 65 zł. 12 gr., osobno plebanowi po 6 groszy. Z 7 browarów z każd^o po 2 marki, aby w nich piwa zamkowego nie warzono. Piekarze, których liczba jest nie jednafcowa a teraz jest 12, płacili po 4 grosze, co czyni zł. 1 gr. 18; szewcy których jest 26 płacą czynsm po 8 groszy, co czyni zł. 6 gr, 28; z łaźni płacą czynszu zł. 26. Targowe, spaśne czy to arendne chodzi zł. 60; od rzeźników, którzy dają za każdą łopatkę bydlęcą po 3 gr., a za baranie po szelągu, arendy 26 złotych; żydzi za 3 faski gwoździ płacą 9 zł.; rzeźnioy żydzi dają łoju kamieni 15, kamień 1 zł 10 gr. co czyni zł. 20. Młyny dwa pod miastem czynią arendy 700 zł. Dochód z miasta czyni 1111 zł. 10 gr.; dochód ze starostwa wyrachowany ną 11318 złotych. W tym czasie do starostwa hrubieszowskiego należały wsie: Poberożany, Czerniczyn, Borodyca, Modryń, Miauczany, Kosmów, Bohutycze z młynem, Dyakonów, Szpikołosy, Jarosławiec, Putnowice, z młynem Busieniec, oraz Huszcza z dwoma młynami w wojew. bełzkim i Jastrzębna Kola albo Przyhorha w ziemi chełmskiej. Dnia 15 marca 1627 r. Zygmunt III wakujące starostwo hrubieszowskie oddał synowi Władysławowi. Dopełniona lustracya z 1628 r. odwołuje się do lustracyi z 1616 rokn i ten sam dochód z małą różnicą wykazuje. Na przedstawienie mieszkańców H. o złych drogach i potrzebie urządzenia grobel, Zygmunt III przysłał na grunt rewizorów; wskutek ich relacyi już Władysław IV przywilejem wydanym w czasie sejmu koronacyjnego w Krakowie 16 marca 1633 roku, ustanowił mostowe od każdego konia i bydlęcia po groszu, z którego to funduszu mieszkańcy mają obowiązek groble naprawiać i mosty w dobrym stanie utrzymywać. Na tymże sejmie król potwierdził przywileje wydane dla miasta przez Zygmunta I i Zygmunta Augusta. Tegoż roku 10 marca król oddał to starostwo Rafałowi Leszczyńskiemu wojewodzie bełzkiemu z obowiązkiem płacenia kwarty, zaś 12 października 1639 roku nadaje wójtostwo hrubieszowskie Annie Żyiyńskiej dożywotnio. Tegoż roku wielki pożar niszczy miasto; zaś w następnym 1640 r. najście tatarów. W 1641 roku Abraham Szlatkowski sufragan chełmski, proboszoz hrubieszowski, zabiera miastu niektóre domy na wale miejskim położone, takowe rozrzuca i grunta do probostwa przyłącza, ulicę przy rzece będącą zagradza, buduje gorzelnię, wódkę i likwory pali; pozwany o to przed króla, po wyznaczeniu komisyi na grunt dla sprawdzenia, wyrokiem wydanym w piątek przed sw. Pryską 1643 roku, skazany został na zapłacenie miastu 4000 złotych, jak niemniej na rozrzucenie budowli przez niego postawionych. POCZCIE król potwierdza miastu prawo na wolną propinacyą wódki, z tem aby dochód ten na uporządkowanie miasta był obracany. W roku 1646 kiedy Władysław IV gromadził wojska na wojnę z Turcyą, od przechodu ich miasto bardzo ucierpiało: wzmianka o tem w aktach radzieckich brzmi w ten sposób: „po różnych ciężkościach od dawnych czasów, przyszła niesłychana opressya tego roku na mieszkance od żołnierza, dwojaki chleb, w zimie jeden na pana Bieganowskiego chorągiew, na wiosnę drugi na chorągiew pana wojewody rawskiego, któryśmy opłacili 3000 złotych. Czternaście chorągwi do obozu i z obozu ciągnących wzięły od nas półtora tysiąca złotych. Grwardyi królewskich trzy chorągwie, pod któremi 600 ludzi, ci kosztowali do 3000 złotych, bo od żydów wzięli pół dziewiętnasta, a złożono pół siedemnasta miejskich od gospodarza, po tem Korydynowa chorągiew na zimowlę przybyła i bardzo ciążyła, bo jednego gospodarza po 60 złotych kosztowała. Bóg dajże żeby tego nigdy nie było. Chmielnicki, który w roku 1648 roku doszedł aż do Zamościa, zawadził także o H., zniszczył miasto i zamek, mieszkańcy unickiego wyznania najbardziej ucierpieli, dla tego Jan Kazimierz dnia 19 kwietnia 1652 roku w Warszawie na przedstawienie Jakuba Suszy biskupa chełmskiego unickiego, Danielowi Koculi, prezbyterowi przy cerkwi hrubieszowskiej, nagradzająo stałość jego w utrzymywaniu i rozszerzaniu wiary w czasie rebelii kozackiej, dozwala dwa razy do roku na jego potrzeby, a mianowicie na Wniebowzięcie N. M. P. i na Boże Narodzenie miód warzyć bez opłaty, o czem Łukasza z Bnina Opalińskiego, marszałka nadwornego, starostę hrubieszowskiego zawiadamia; przywilej ten w 1728 roku był potwierdzony przez Augusta II. Tenże Łukasz Opaliński na gruntach należących do starostwa hrubieszowskiego w ziemi chełmskiej erygował m. Opalin. Konfederacya tyszowiecka sprowadziła w te strony szwodów, którzy miasto zniszczyli, potem przeohód Rakoczego tam i napowrót znowu miasto zniszczył. Tyle klęsk następujących jedne po drugich zamożne przedtem miasto przywiodły do upadku. Lustracya w 1661 roku dopełniona wykazuje dochód z miasta 243 zł., a dochód zo starostwa 3000 złotych. Starostą był wtedy Mikołaj Daniłowicz podskarbi koronny a posiadaczem wójtostwa Krzysztof Strój no wski. Oprawa arcyksiężniozki Eleonory żony Michała Korybuta 100000 zł. i tyleż przy wianku konstytucyą sejmową z dnia 9 września 1670 roku była zabezpieczona między innemi dobrami koronnemi i na IŁ Napad tatarów w 1672 roku znowu zniszczył miasto, w powrooie byli pobici pod H. przez Jana Sobieskiego. Akta radzieckie w tym czasie przerwane nic o tem nie wspóminają zoBtało tylko o tem podanie ludowe % nazwą góry tatarskiej. Ponieważ dochody katedry chełmskiej tak upadły, że nie wystarczały na utrzymanie kapituły a zatem korwcytuoyą sejmu koronacyjnego z r. 1676 probostwo hrubieszowskie do tejże katedry przyłączone zostało. W skutek skargi mieszczan zjechał z ramienia starosty hrubieszowskiego do zamku Jan Bełchacki łow. rus. i słuchał rachunków Szajewicza burmistrza z summy 1618 złotych, przyjął wydatek zł. 1006 na postawienie upustu miejskiego, resztę 612 zł. zalecił zwrócić ratami, nakazując tę kwotę obrócić na postawienie ratusza mieiskiego. Szajewicza z urzędu burmistrza zrzucił. Jan 111 z Żółkwi dnia 23 listopada 1693 roku na wstawienie się Marka Matczyńskiego woj. zam. rusk. i na prośbę mieszczan r. g.. utrzymując przy wszystkich prawach i przynalożytościach jakie posiadała cerkiew św. Mikołaja, lunduje szpital, dodając proboszczowi pole na dębinie za Sławęcinem położone i ogród z walem, bractwu zaś łan pola Turczyński zwany na Uszowej dolinie, z ogrodem i sadami za basztą. Szpitalowi pół łana pola przy drodze sokalskiej i ogród. W 1709 r. trapiło miasto morowe powietrze; potem walki Sieniawskiego hetmana ze stronnikami Leszczyńskiego i Karola I znowu zniszczyły miasto, tak że już me mogło dojść do tego stanu i zamożności w jakim było przed 1639 rokiem. Kościoły i cerkwie były jednakże odbudowane, jak świadczą wizyty biskupów chełmskich Krzysztofa Szembeka 16 października 1714 r. i Józefa Lewickiego 21 lipca 1721 roku. Dominikanie zaś zaczęli murować kościół i klasztor i przy pomocy Kuropatnickich i Kurdwanowskicb skończyli; groby obydwóch tych familij są w lochach kościelnych. August II dnia 23 listopada 1722 roku potwierdził miastu wszystkie przywileje dane przez swych poprzedników. Starostwo hrubieszowskie od 5 marca 1705 roku było w posiadaniu Stanisława Potockiego str. litów., który w 1727 r. odstąpił takowe w grodzie bełzkim Franciszkowi Salezemu Potockiemu, co było zatwierdzone przez króla 22 ozerwca 1727 r. Lustracya z 1765 r. taki stan miasta przedstawia: domów żydowskich 135, domów ohrześoiańskich 26, na ulicy wójtowskiej domów 13, na sokalskiej 24, na zamojskiej 25, domów należących do kościoła, farnego 17, do klasztoru dominikanów 8, do cerkwi św. Mikołaja 5, na przedmieściu Sławęcinie 101, razem 375 dm. Dochód z propinacyi z porękawicznem 27575 złotych, staw który się napuszcza przynosił 700 złotych. Daniny: Huszcza od żydów 133 zł.; tejże od chrześeian 465 zł. Czynszu z pól pustych od mieszczan 66 zł. 20 gr. Czynszu z pechów piekarskiego, szewckiego i z browaru od żydów 18 zł. Goździowego i łojowego od żydów 432 zł. Rybackiego od chrześeian i żydów 100 zł, od rzeźników chrześeian 100 zł. Parkannego od katolików i żydów 40 zł. Legunu od chrześeian 324 zł.; od żydów 282 zł. 0Doł dochodu ze starostwa razem z m. Opalinem, Huszczą i Jastrzębną Wolą 60045 zł, 15 gr. W skutek pierwszego rozbioru kraju H. przeszedł pod panowanie austryjackie. Po śmierci Franciszka Salezego Potockiego, ostatniego starosty, rząd austryjacki miasto H. ze wsiami do niego należąoemi objął w swoje posiadanie a następnie z Ignacym hrabią Cetnerem wojewodą bełzkim na dobra solae zamienił. Przy zamianie dóbr to jest przy pierwotnych umowach o tę zamianę sporządzony został przez rząd austryjacki dnia 7 marca 1788 roku inwentarz, według którego miasto obowiązane było płacić: 1) Huszczy daniny pieniężnej, którą mieszczanie hrubieszowscy zamiast odwózki zboża do wsi Huszczy obowiązani byli płacić, 457 zł. 2) Z wygonu obok cmentarza ku wsi Grudek ciągnącego się 58 zł. 20 gr. 3) Rybackiego 58 zł. 20 gr. 4) Czynszu od rzeźników katolików 100 zł. 5) od piekarzy i szewców 6 zł. 6) Huszczy od żydów 135 zł. 7) Rybackie od żydów 33 zł. 10 gr. 8) Łojowe od żydów 216 zł. 9) Browarne od żydów 12 zł. 10) Gwoździowe od żydów 136 zł. 11) Parkanne 40 zł. Czynsze te płacone były do 1866 roku; w tym roku przy uwłaszczeniu miast zostały zniesione bez żadnego wynagrodzenia. Egzystował jeszcze wtedy w m. H. dwór, składający się z 12 pokoi i sieni, oficyny z 6 izb z sienią i piekarnią, spichrz, 8tajnie, wozownia z oddzielną stajnią, obory, wszystko z drzewa, szlachtuz za dworem nad rzeką, młyn jeden o 4 kamieniach i tartak o 1 pile. Summa czystej intraty wyrachowana na 20, 010 zł. 20 gr. Zamiana dóbr hrubieszowskich dokonaną została układem komplauacyjnym z dnia 7 grudnia 1799 roku pomiędzy skarbem cesarskim a Ignaoym Cetnerem a przez dekret cesarski z dnia 16 lutego 1802 roku zatwierdzonym. Wskutek czego hrabia Cetner wojewoda bełzki wedle dekretu fori nobilium lwowskiego z dnia 20 maja 1803 roku do tabuli jako właściciel wpisany został. Nim jednak akt zamiany uzyskał najwyższo zatwierdzenie, Ignacy Cetner wraz z córką swą Anną Potocką, późniejszą ks. lotaryńską, z dóbr dawniej starostwo hrubieszowskie składających: miasto H. z wójtowstwem i Podzamczem, wsie: Pobereżany, Czerniczyn, Borodycę, Dyakonów, część Szpikołos Starościńską zwana, Jarosławie©, Busieuia i część Putnowic za kontraktem prywatnym z dnia 30 marca 1800 r, we Lwowie spisanym Aleksandrowi i Annie z Zamojskich ks. Sapiehom za summę szacunkową 700000 zł. sprsedali. Z® strony Sapiehów zawierał i podpisał kontrakt ks. Stanisław Staszic jako specyalny plenipotent. Pokazuje się jednak że ks. Sapiehowie byli tylko podstawionymi właścicielami, a dobra wspomniane Staszic sam dla siebie nabywał; że zaś nie był szlachcicem niemógł więc w państwie austryackiem dóbr na swoje imie nabyó, za aktem bowiem z dnia 20 lutego 1801 roku Aleksander Sapieha wszelkie prawa do dóbr hrubieszowskich przelał na osobę żony swej Anny, która następnie za upoważnieniem męża, aktem z dnia 28 marca 1801 r. oświadczyła, że dobra Hrubieszów Stanisław Staszic sam dla siebie rzeozywiście zakupił i z szacunku wypłaconego 700000 złotych tegoż skwitowała, dawszy mu poprzednio dnia 19 marca t. r. nieograniczoną do dyepozycyi powyższemi dobrami plenipotenoyą. Aktu tego jednak Staszic w tabuli nie objawił z powodu, że nie mógł dowieść szlacheckiego pochodzenia. Dopiero po przyłączeniu tej części kraju do ks. Warszawskiego za kontraktem zawartym przed Walentym Skorochód Majewskim 1811 roku 19 sierpnia w Warszawie, ks. Sapieżyna wspomniane dobra hrubieszowskie na rzecz i osobę ks. Staszica odstąpiła i na ] rzepisanie tytułu własności w księgach departamentu lubelskiego zezwoliła. Kontrakt ten pod dniem 13 marca 1812 roku w aktach hypotecznych pod liczbą 18 na stronnicy 370 wpisany został. W latach 1801 i 1803 znaczne pożary zniszczyły miasto; wzrost jego na nowo rozpoozął się dopiero w 1806 r. kiedy w Hrubieszowie umieszczono zarząd podprefektury, sąd pokoju i szkołę pod wydziałową. W czasie założenia tow. roln. hrubieszowskiego przez Staszica miasto, posiadając dziedziczne swoje grunta, do składu tegoż towarzystwa niechciało przystąpić, weszły do niego tylko dziedziozne części jako to: Wójtostwo i Podzamcze; zawsze jednak Staszio przypuśoił miasto do pewnych dogodności a mianowicie udzielają się pożyczki amortyzaoyjne na ziemie i domy murowane i kto w mieście jak w całeon towarzystwie postawi z gruntu dom murowany i pokryje go materyałem niepalnym ten dostaje zwrot V4 części wartości tego domu. Od czasu założenia towarzystwa w mieście wymurowano i pokryto materyałem niepalnym 38 domów, za co wypłaoono 33, 228 rs. 52 kop. Z tego ohrześcianie wymurowali 13 domów i dostali 12198 rs. 37 kop., żydzi wymurowali 25 domów i dostali 21, 030 rs. 75 kop. Kapitał wypożyczony miastu wynosi 43646 rs., od którego płacony jest 5 % rocznie procent i umorzenie w ciągu lat 20. W mieście H. urodził się słynny mechanik i matematyk Abraham Stern 1769 r. Par. H. dek. t. n. liczy 3720 dusz. Gmina H. należy do s. gm. okr. III w Dyakonowie, tamże urząd gminny, obszar jej wynosi 12013 mr. a ludność 4023. W skład gminy wchodzą: Antonowka folw., Bohorodyoa wś, Białoskury, Czerniczyn, Dyakonów, Jakubówka folw., Kaźmierówka, Łotoazyny, Maków szczyzna folw., Michałówka folw., Moroczyn ws i folw., Pobereżany, Swierazczów wś i folw., Szwajcary fol., Szpikołosy wś i fol., Teosin fol., Teresówka fol., Tentiuków, Wójtostwo fol., Wolica Podhorecka. Powiat HrulmxowM obecny stanowi tylko część północną dawnego powiatu, z którego utworzony został w 1866 r. drugi nowy powiat tomaszowski. Graniczy on od półnooy z pow. chełmskim, od wschodu z gub. wołyńską, od której oddziela go rz. Bug, od płd. z pow. tomaszowskim a od zachodu z zamojskim. Obszar ogólny wynosi 26.68 mil lew. Półn. część powiatu, tworząca trójkąt zawarty między rzekami Wełnianką i Bugiem, a odgraniczony od południa drogą bitą łączącą Uchanie z Horodłem, przedstawia obszar lesisty i błotnisty, zwłaszcza nad brzegami Wełnianlci i kilku strumieni odprowadzających wody leśne do Bugu. Trójkąt ten pod względem cech lizyograficznych stanowi część przyległego mu Polesia. Jestto najmniej zaludniona część powiatu; wsie rozmieściły się tylko po krawędziach trójkąta nad brzegami Wełnianki, Bugu i przy drodze bitej; środek zajmuje obszar leśny bez wsi i dróg. Dalej ku południowi zaczyna się kraj wzgórkowaty z glebą tłustą, gliniastą, w częśoi czarnoziemną, mający wspólne cechy z przyległym mu Wołyniem. Wzniesienia gruntu zaznaczają się stopniowo i dochodzą do 900 stóp w stronie zachodniej między Uchaniami a Grabowcem; postępując ku wsohodowi, spotykamy stopniowe obniżanie się tak, iż krawędzie doliny Bugu leżą na wyniesieniu 650 do 700 stóp nad poziom morza, a więc o "250 do 200 niżej niż część zachodnia. Na żyznej glebie rozsiadły się liczne, ludne i zamożne wsie. Lasy zajmują w powiecie przestrzeni 57632 mórg, z tego przypada 46149 mr. na nieurządzone a 4617 na lasy z urządzonem gospodarstwem leśnem (w 1880 r.). Wycięte a nie zadrzewione obszary leśne wynoszą 3182 mórg. Włościanie posiadali tylko 195 mr. a za serwituty zniesione otrzymali 2588 mr.; do osad miejskich należy 622 mr. Sady dworskie zajmują 296 mr., włościańskie 195 mr. Rolnictwo mimo bogactwa gleby nie stoi na wysokim stopniu rozwoju. Przeważają tu dobra większych rozmiarów (po nad 1000 mr.) a brak drobniejszych posiadłości. Głównym produktem rolnym jest pszenica, a przy tem w mniejszej ilości buraki uprawiano dla cukrowni w Mirczu. Przemysł fabryczny mało rozwinięty dla braku miast i dróg handlowych. Istnieje w całym powiecie 20 fabryk, w tej liozbie 9 gorzelni z produkcyą wartośoi 306000 rs., jedna cukrownia wyrabiająca za 82000 r«., 1 młyn. parowy (Pobereżany) z produkcyą aa 28000 rs., 6 małych browarów, 1 dystylarnia i 2 warzelnie micdu. Ogólna suma produkcyi wynosi 413209 tk Główną drogę komunikacyjną stanowi rz. Bug, która dla zmiennego stanu wody przedstawia wiele niedogodności przy spławie drzewa i zboża. Dróg bityoh dla braku kamienia niema tu wcale, z wyjątkiem małego kawałka traktu z Lublina do Uściługa; zwykłe trakty zaś dla gliniastego grantu są w porze deszczów lub roztopów nie do przebycia. Ludność powiatu wynosi 78226 dusz; szkół elementarnych 72. Pod względem sądowym pow. H. dzieli się na cztery okręgi sądów pokoju: Jarosławiec, Grabowiec, Dyakonów, Mądrynieo zaś pod względem administracyjnym na 13 gmin: Białopole, Grabowieo, Horodło, Hrubieszów, Jarosławiec, Kryłów, Miętkie, Mircze, Miączyn, Mołodziatycze, Moniatycze, Mieniany, Werbkowice. Dek. hrubieszowski rzym. kat. dyeo. lubelskiej, składa się z 8 paralij: Dubienka, Grabowiec, Horodło, Hrubieszów, Kryłów, Moniatycze, Trzeszczany i Uchanie. Dek. hrubieszowski b. grecko-unickiej dyeo. chełmskiej w 1863 r. dzielił się na 18 paralij: Chyżo wice, Czerniczyn, z filią w Masłomęczu, Grudek-Nadbużny, Hołubię, Hostynne, Hrubieszów, Kryłów z filią w Prehorylu, Mircze, Modryń, Mołodziatycze, Nieledew, Pawłowice, Perosołowice z filiami w Bohutyczach i w Gdeszynie, Podhoroe nad Huczwą z lilią w Gozdowie, Ślipcze z filiami w Czumowie i w Mieniach, Szycho wice, z filią w Małkowie, Terebiń i Werbkowice. Dek. hrubieszowski prawosł., ob. Chełm. Gm. Grot., W. Byatrz., Br. Ch.

Wieś Gródek na mapie
Zobacz Google Street View
Identyfikatory
  • 23.94888950.800278 Współrzędne GPS
  • 0889195 Kod SIMC

Wieś Gródek - Dane demograficzne(liczba ludności, płeć mieszkańców)

  • Demografia w pigułce
    (Źródło: GUS, NSP 2021)

  • Wieś Gródek ma 324 mieszkańców, z czego 49,1% stanowią kobiety, a 50,9% mężczyźni. W latach 1998-2021 liczba mieszkańców zmalała o 2,1%. Współczynnik feminizacji we wsi wynosi 96 i jest mniejszy od współczynnika feminizacji dla województwa lubelskiego oraz mniejszy od współczynnika dla całej Polski.

    64,5% mieszkańców wsi Gródek jest w wieku produkcyjnym, 20,4% w wieku przedprodukcyjnym, a 15,1% mieszkańców jest w wieku poprodukcyjnym. Na 100 osób w wieku produkcyjnym przypada we we wsi Gródek 55,0 osób w wieku nieprodukcyjnym. Ten wskaźnik obciążenia demograficznego jest więc znacznie mniejszy od wkażnika dla województwa lubelskiego oraz znacznie mniejszy od wskażnika obciążenia demograficznego dla całej Polski.

    Według danych archiwalnych pochodzących z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań w 2002 roku we wsi Gródek było 92 gospodarstwa domowe. Wśród nich dominowały gospodarstwa zamieszkałe przez pięc lub więcej osób - takich gospodarstw były 24 .

    Dostępność danych demograficznych jest mocno ograniczona dla miejscowości statystycznych. Na poziomie gminy dostępnych jest znacznie więcej wskaźników m.in. aktualny wiek i stan cywilny mieszkańców, liczba małżeństw i rozwodów, przyrost naturalny, migracja ludności oraz prognozowana populacja. Zainteresowanych wspomnianymi obszarami zachęcamy do do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie gminy Hrubieszów.

    Gmina Hrubieszów - demogafia

  • Liczba i płeć mieszkańców wsi Gródek
    (Źródło: GUS, NSP 2021)

  • 324 Liczba mieszkańców
  • 159 Kobiety
  • 165 Mężczyźni
  • 49,1%
    50,9%
  • 96 Współczynnik feminizacji
    (Na każdych 100 mężczyzn przypada 96 kobiet)
  • 104 Współczynnik maskulinizacji
    (Na każde 100 kobiet przypada 104 mężczyzn)
  • Wykres - Populacja we wsi Gródek na przestrzeni lat, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS)
    Wykres - Odsetek kobiet we wsi Gródek na przestrzeni lat, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS)
    Wykres - Odsetek mężczyzn we wsi Gródek na przestrzeni lat, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS)

  • Produkcyjne grupy wieku
    (Źródło: GUS, NSP 2021)

  • 20,4% W wieku przedprodukcyjnym (<18 lat)
  • 21,4% Kobiety
    (w wieku przedprodukcyjnym)
  • 19,4% Mężczyźni
    (w wieku przedprodukcyjnym)
  • 64,5% W wieku produkcyjnym
  • 58,5% Kobiety
    (18-59 lat)
  • 70,3% Mężczyźni
    (18-64 lata)
  • 15,1% W wieku poprodukcyjnym
  • 20,1% Kobiety
    (59+ lat)
  • 10,3% Mężczyźni
    (64+ lata)
  • Wykres - Produkcyjne grupy wieku - Wieś Gródek, 2021, Źródło: Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań, NSP 2021

  • Wskaźniki obciążenia demograficznego
    (Źródło: GUS, NSP 2021)

  • 55,0 Ludność w wieku nieprodukcyjnym na 100 osób w wieku produkcyjnym
  • Wieś Gródek
    55,0
    woj. lubelskie
    72,5
    Cały kraj
    70,8
  • 23,4 Ludność w wieku poprodukcyjnym na 100 osób w wieku produkcyjnym
  • Wieś
    23,4
    Województwo
    41,6
    Cały kraj
    39,5
  • 74,2 Ludność w wieku poprodukcyjnym na 100 osób w wieku przedprodukcyjnym
  • Wieś Gródek
    74,2
    Lubelskie
    134,6
    Kraj
    126,0

  • Mobilne grupy wieku
    (Źródło: GUS, NSP 2021)

  • 57,9% W wieku produkcyjnym mobilnym (18-44 lata)
  • 60,2% Kobiety
    (w wieku mobilnym)
  • 56,0% Mężczyźni
    (w wieku mobilnym)
  • 42,1% W wieku produkcyjnym niemobilnym
  • 39,8% Kobiety
    (45-59 lat)
  • 44,0% Mężczyźni
    (45-64 lata)

  • Wiek mieszkańców wsi Gródek
    (Źródło: Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2002)

  • Proszę zwrócić uwagę na to, że dane prezentowane w tej sekcji pochodzą z 2002 roku, gdy liczba mieszkańców wynosiła 315, i mogą już być mocno nieaktualne. Jednakże są to najświeższe dostępne dane tego typu dla miejscowości statystycznych dlatego przedstawione są tutaj dla kompletności w myśl zasady lepsze dane archiwalne, niż żadne.
  • 33,8 lat Średni wiek mieszkańców
  • Wieś
    33,8 lat
    Lubelskie
    36,8 lat
    Cały kraj
    36,7 lat
  • 35,9 lat Kobiety
    (średni wiek)
  • 31,9 lat Mężczyźni
    (średni wiek)
  • Wykres - Piramida wieku - Wieś Gródek, 2002, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS)

  • Gospodarstwa domowe we wsi Gródek
    (Źródło: Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2002)

  • Proszę zwrócić uwagę na to, że dane prezentowane w tej sekcji pochodzą z 2002 roku, gdy liczba gospodarstw domowych wynosiła 92, i mogą już być mocno nieaktualne. Jednakże są to najświeższe dostępne dane tego typu dla miejscowości statystycznych dlatego przedstawione są tutaj dla kompletności w myśl zasady lepsze dane archiwalne, niż żadne.
  • Gospodarstwa domowe według liczby osób
    • Gospodarstwa domowe według liczby osób
    • 1 osoba17
    • 2 osoby17
    • 3 osoby12
    • 4 osoby22
    • 5 osób i więcej24
  • 17 1 osoba
  • 17 2 osoby
  • 12 3 osoby
  • 22 4 osoby
  • 24 5 osób i więcej
  • Gospodarstwa domowe zamieszkujące w mieszkaniach według składu rodzinnego
  • 17 jednoosobowe
  • 17
  • 69 wieloosobowe jednorodzinne
  • 69
  • 5 wieloosobowe dwurodzinne
  • 5
  • 1 wieloosobowe nierodzinne
  • 1

Wieś Gródek - Nieruchomości(mieszkania oddane do użytku, powierzchnia użytkowa, liczba izb)

  • Nieruchomości w pigułce
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)

  • W 2023 roku we wsi Gródek oddano do użytku 1 mieszkanie. Na każdych 1000 mieszkańców oddano więc do użytku 3,09 nowych lokali. Jest to wartość znacznie mniejsza od wartości dla województwa lubelskiego oraz znacznie mniejsza od średniej dla całej Polski.

    100,0% mieszkań zostało przeznaczonych na cele indywidualne.

    Przeciętna liczba pokoi w nowo oddanych mieszkaniach we wsi Gródek to 6,00 i jest znacznie większa od przeciętnej liczby izb dla województwa lubelskiego oraz znacznie większa od przeciętnej liczby pokoi w całej Polsce. Przeciętna powierzchnia użytkowa nieruchomości oddanej do użytkowania w 2023 roku we wsi Gródek to 125,00 m2 i jest znacznie większa od przeciętnej powierzchni użytkowej dla województwa lubelskiego oraz znacznie większa od przeciętnej powierzchni nieruchomości w całej Polsce.

    Według danych archiwalnych pochodzących z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2002 roku dotyczących instalacji techniczno-sanitarnych na 71 zamieszkałych wówczas mieszkań 38 mieszkań przyłączonych było do wodociągu, 32 nieruchomości wyposażone były w ustęp spłukiwany, 36 korzystało z centralnego ogrzewania, a 35 z pieców grzewczych. Z kanalizacji korzystało 37 budynków mieszkalnych , a 0 podłączonych było do gazu sieciowego.



    Posiadamy również dane o cenach transakcyjnych lokali mieszkalnych zarówno na rynku pierwotnym jak i na rynku wtórnym. Niestety dane te nie są dostępne dla jednostek administracyjnych mniejszych od powiatów. Zapraszamy do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie powiatu hrubieszowskiego.

    Powiat hrubieszowski - ceny transakcyjne mieszkań

  • Mieszkania oddane do użytkowania we wsi Gródek
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)

  • Oznaczenie mieszkanie w tym statystycznym kontekście rozumiane jest zarówno jako lokal mieszkalny jak i dom. Zastosowana terminologia jest zgodna z tą stosowaną przez Główny Urząd Statystyczny (GUS). Przy obliczeniach wskaźników na 1000 ludności zastosowano najaktualniejsze dostępne dane o liczbie mieszkańców.
  • 1 Liczba nieruchomości oddanych do użytkowania w 2023 roku
  • 3,09 Liczba mieszkań na 1000 mieszkańców
    (oddanych do użytkowania w 2023 roku)
  • Wieś
    3,09
    Lubelskie
    4,50
    Cały kraj
    5,88
  • Wykres - Liczba mieszkań oddanych do użytku w latach 2008-2023,
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)
  • 6 Łączna liczba izb w mieszkaniach oddanych do użytkowania w 2023
  • 6,00 Przeciętna liczba izb w lokalu
    (oddanego do użytkowania w 2023 roku)
  • Tutaj
    6,00
    woj. lubelskie
    3,98
    Kraj
    3,79
  • 18,52 Liczba izb na 1000 ludności
    (oddanych do użytkowania w 2023 roku)
  • Wieś Gródek
    18,52
    Województwo
    17,89
    Polska
    22,27
  • 125 m2 Łączna powierzchnia użytkowa w lokalach oddanych do użytkowania w 2023
  • 125,0 m2 Przeciętna powierzchnia użytkowa nieruchomości
    (oddanej do użytkowania w 2023 roku)
  • Wieś
    125,0 m2
    Lubelskie
    92,8 m2
    Polska
    90,0 m2
  • 0,39 m2 Powierzchnia budynku mieszkalnego na osobę
    (oddanego do użytkowania w 2023 roku)
  • Tutaj
    0,39 m2
    Województwo
    0,42 m2
    Polska
    0,53 m2
  • Wykres - Powierzchnia (m2) nieruchomości oddanych do użytku w latach 2008-2023,
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)

  • Instalacje techniczno-sanitarne we wsi Gródek
    (Źródło: Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2002)

  • Proszę zwrócić uwagę na to, że dane prezentowane w tej sekcji pochodzą z 2002 roku i mogą już być mocno nieaktualne. Jednakże są to najświeższe dostępne dane tego typu dla miejscowości statystycznych dlatego przedstawione są tutaj dla kompletności w myśl zasady lepsze dane archiwalne, niż żadne.
  • 53,52% Mieszkania wyposażone w instalacje techniczno-sanitarne - wodociąg
  • Tutaj
    53,52%
    Lubelskie
    89,11%
    Cały kraj
    95,62%
  • 0 Wodociąg z sieci
  • 38 Wodociąg lokalny
  • 0,0%
    100,0%
  • 52,86% Mieszkania wyposażone w instalacje techniczno-sanitarne - kanalizacja
  • Wieś
    52,86%
    Województwo
    82,48%
    Cała Polska
    94,20%
  • 45,07% Mieszkania wyposażone w instalacje techniczno-sanitarne - ustęp spłukiwany
  • Tutaj
    45,07%
    woj. lubelskie
    76,71%
    Cała Polska
    88,08%
  • 0 Odprowadzenie do sieci
  • 32 Odprowadzenie do urządzenia lokalnego
  • 0,0%
    100,0%
  • 50,70% Mieszkania wyposażone w instalacje techniczno-sanitarne - centralne ogrzewanie
  • Wieś Gródek
    50,70%
    Województwo
    71,78%
    Cała Polska
    77,80%
  • 0 Zbiorcze
  • 36 Indywidualne
  • 0,0%
    100,0%
  • 49,30% Mieszkania wyposażone w instalacje techniczno-sanitarne - piece
  • Tutaj
    49,30%
    woj. lubelskie
    27,58%
    Cały kraj
    20,91%
  • 0,00% Mieszkania wyposażone w instalacje techniczno-sanitarne - gaz sieciowy
  • Tutaj
    0,00%
    Województwo
    40,39%
    Cały kraj
    58,32%

Wieś Gródek - Rejestr REGON(klasy wielkości, sekcje PKD, formy prawne)

  • Rejestr REGON w pigułce
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)

  • We wsi Gródek w roku 2023 w rejestrze REGON zarejestrowanych było 19 podmiotów gospodarki narodowej, z czego 17 stanowiły osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. W tymże roku zarejestrowano 2 nowe podmioty, a 2 podmioty zostały wyrejestrowane. Na przestrzeni lat 2009-2023 najwięcej (6) podmiotów zarejestrowano w roku 2022, a najmniej (0) w roku 2015. W tym samym okresie najwięcej (4) podmiotów wykreślono z rejestru REGON w 2013 roku, najmniej (0) podmiotów wyrejestrowano natomiast w 2021 roku. Analizując rejestr pod kątem liczby zatrudnionych pracowników można stwierdzić, że najwięcej (19) jest mikro-przedsiębiorstw, zatrudniających 0 - 9 pracowników.

    5,3% (1) podmiotów jako rodzaj działalności deklarowało rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo, jako przemysł i budownictwo swój rodzaj działalności deklarowało 21,1% (4) podmiotów, a 73,7% (14) podmiotów w rejestrze zakwalifikowana jest jako pozostała działalność.

    Wśród osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą we wsi Gródek najczęściej deklarowanymi rodzajami przeważającej działalności są Transport i gospodarka magazynowa (35.3%) oraz Budownictwo (23.5%).

    Dysponujemy rozbudowanymi danymi o bezrobociu, przeciętnym wynagrodzeniu i szeregiem innych wskaźników związanych z rynkiem pracy. Niestety dane te nie są dostępne dla poszczególnych miejscowości, ale zachęcamy do do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie gminy Hrubieszów.

    Gmina Hrubieszów - dane o rynku pracy

  • Stan rejestru
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)

  • 19 Podmioty gospodarki narodowej wpisane do rejestru REGON
  • 1 Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo
  • 4 Przemysł i budownictwo
  • 14 Pozostała działalność
  • 2 Podmioty nowo zarejestrowane we wsi Gródek w 2023 roku
  • 2 Podmioty wyrejestrowane we wsi Gródek w 2023 roku
  • 17 Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą
  • Podmioty gospodarki narodowej wpisane do rejestru REGON w latach 2009 - 2023, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS)

  • Podmioty według klas wielkości
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)

  • Rozkład podmiotów gospodarki narodowej według klas wielkości
  • W związku z wprowadzonymi od 1 grudnia 2014 r. zmianami przepisów prawnych regulujących sposób zasilania rejestru REGON informacjami o podmiotach podlegających wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego, od danych według stanu na 31 grudnia 2014 r. istnieje możliwość wystąpienia w rejestrze REGON niewypełnionych pozycji dotyczących przewidywanej liczby pracujących, adresu siedziby, rodzaju przeważającej działalności oraz formy własności. W związku z powyższym dane naliczone z rejestru REGON według ww. informacji mogą nie sumować się na liczbę ogółem prezentowaną w danej podgrupie.
  • 19 Mikro-przedsiębiorstwa (0-9 zatrudnionych)
  • 19

  • Rodzaj przeważającej działalności
    (Źródło: GUS, 31.XII.2023)

  • Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą według sekcji PKD 2007
  • W związku z wprowadzonymi od 1 grudnia 2014 r. zmianami przepisów prawnych regulujących sposób zasilania rejestru REGON informacjami o podmiotach podlegających wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego, od danych według stanu na 31 grudnia 2014 r. istnieje możliwość wystąpienia w rejestrze REGON niewypełnionych pozycji dotyczących przewidywanej liczby pracujących, adresu siedziby, rodzaju przeważającej działalności oraz formy własności. W związku z powyższym dane naliczone z rejestru REGON według ww. informacji mogą nie sumować się na liczbę ogółem prezentowaną w danej podgrupie.
  • 17 Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą
  • 6 Transport i gospodarka magazynowa
  • 6
  • 4 Budownictwo
  • 4
  • 3 Handel hurtowy i detaliczny; naprawa pojazdów samochodowych, włączając motocykle
  • 3
  • 1 Pozostała działalność
  • 1
  • 1 Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo
  • 1
  • 1 Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna
  • 1
  • 1 Działalność w zakresie usług administrowania i działalność wspierająca
  • 1
  • Rodzaje przeważającej działalności w latach 2012 - 2023, Źródło: Główny Urząd Statystyczny (GUS)

Wieś Gródek - Zabytki i atrakcje(atrakcje, mapa zabytków, rejestr zabytków, Narodowy Instytut Dziedzictwa, wyszukiwarka zabytków, zabytki archeologiczne, formy ochrony przyrody)

  • Zabytki we wsi Gródek
    (Źródło: NID, 15.XII.2017)

  • Według danych Narodowego Instytutu Dziedzictwa (NID) z dnia 15.12.2017 na obszarze wsi Gródek znajdują się 2 zabytkowe obiekty wpisane do rejestru zabytków. Poniżej znajduje się pełna lista zabytków wraz z ich typem i podstawowymi informacjami. Dostępna jest również interaktywna wyszukiwarka zabytków, która ma wpływ na zabytki prezentowane na liście oraz na interaktywnej mapie zabytków. Dla większości zabytków prezentowanych na mapie dostępna jest opcja wirtualnego spaceru (w oparciu o technologię Google Street View), gorąco zachęcamy do wypróbowania tej funkcjonalności.
  • Interaktywna mapa zabytków we wsi Gródek
    Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
    • Osada Gródek Nadbużny/Gródek, st.1c z epoki kamieniadnia 1988-06-23, wykaz dokumentów: Aa/30 z 1988-06-23; C/99 z 1999-12-23
    • Grodzisko Gródek Nadbużny, st.1A ze średniowieczadnia 1988-12-08, wykaz dokumentów: Aa29 z 1988-12-08

  • Formy ochrony przyrody we wsi Gródek
    (Źródło: CRFOP, 30.VI.2017)

  • Według danych Centralnego Rejestru From Ochrony Przyrody (CRFOP) z dnia 30.06.2017 na obszarze wsi Gródek znajduje się 6 form ochrony przyrody. Poniżej zamieszczona jest pełna lista obiektów wraz z ich typem i podstawowymi informacjami. Dostępna jest również interaktywna wyszukiwarka form ochrony przyrody jak również filtry do ukrywania/wyświetlania obiektów z określonych kategorii. Zarówno wyszukiwarka jak i filtry mają wpływ na obiekty prezentowane na liście oraz na interaktywnej mapie form ochrony przyrody.
  • Pokaż/ukryj obiekty w oparciu o kategorię:
  • Interaktywna mapa form ochrony przyrody we wsi Gródek
    Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
    • Nadbużański Obszar Chronionego Krajobrazu - obszar chronionego krajobrazuOpis: Obejmuje ekosystemy leśne i nieleśne doliny Bugu od Kryłowa do Horodła. Występuje tu wiele gatunków roslin rzadkich i zagrożonych: miłek wiosenny zawilec wielkokwiatowy marzanka wonna wawrzynek wilczełyko naparstnica zwyczajna. W faunie występują: kret europejski jeż europejski wydra suseł perełkowany żołna myszołów błotniak stawowy jastrząb krogulec i inne. Pow. 11970 ha, Data ustanowienia: 1997-01-01, Powierzchnia: 11970.0 ha
    • Dolina Środkowego Bugu - Obszar specjalnej ochrony ptaków (obszar natura 2000)Podstawa funkcjonowania: Dyrektywa ptasia, Data ustanowienia: 2004-11-05, Powierzchnia: 28096.55 ha
    • Pomnik przyrodyData ustanowienia: 1960-02-16, Opis granicy: inne - Zbocze doliny Bugu ok. 100m od szosy Hrubieszów-Kryłów.
    • Pomnik przyrodyData ustanowienia: 1960-02-16, Opis granicy: inne - Zbocze doliny Bugu ok. 100m od szosy Hrubieszów-Kryłów.
    • Pomnik przyrody (skupisko)Opis: drzewo 3 przewodnikowe., Data ustanowienia: 1992-07-20, Opis granicy: W odległości 100m od drogi Hrubieszów – Kopyłów.
    • Błonia nadbużańskie - siedlisko przyrodnicze i stanowisko rzadkich lub chronionych gatunków (użytek ekologiczny)Data ustanowienia: 1999-01-05, Opis granicy: na terenie powiatu hrubiszowskiego gminy Hrubieszów jako działki: obrębu ewidencyjnego Gródek nr 1 2(część działki) 48.54 (część działki) 196 198-201 (część działek) 203 (część działki) 206-208 (część działek) 253 267-269 271 291-320 321-322 (, Powierzchnia: 190.46 ha

Wieś Gródek - Transport i komunikacja(drogi publiczne przechodzące przez Wieś Gródek i ich kategorie, przebieg dróg, linie kolejowe, stacje kolejowe, przebieg linii kolejowych)



Posiadamy również rozbudowane statystyki o zarejestrowanych pojazdach, wraz z ich typem, wiekiem oraz wieloma innymi cechami. Niestety dane te nie są dostępne dla jednostek administracyjnych mniejszych od powiatów. Zapraszamy do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie powiatu hrubieszowskiego.

gmina Hrubieszów - wypadki drogowe Powiat hrubieszowski - dane o pojazdach

  • Drogi publiczne

  • Przez Wieś Gródek nie przechodzi żadna droga publiczna zaliczana do kategorii wojewódzkiej lub wyższej. Poniżej znajduje się lista takich dróg w promieniu 10 km wraz z ich typem i kompletnym przebiegiem (spisem miejscowości, przez które przechodzi dana trasa).
    • DK 74droga krajowa nr 74(Walichnowy - Biała Pierwsza - Biała - Biała Rządowa - Dąbrowa - Wieluń - Olewin - Sieniec - Raducki Folwark - Stanisławów - Osjaków - Kuźnica Strobińska - Chorzyna - Mierzynów - Rusiec - Krasowa - Szczerców - Kluki - Nowy Świat - Bełchatów - Dobrzelów - Huta - Mzurki - Gomulin-Kolonia - Piotrków Trybunalski - Poniatów - Przygłów - Sulejów - Jaksonek - Wójcin - Krasik - Paradyż - Budków - Trojanowice - Żarnów - Nowa Góra - Łysa Góra - Grębenice - Koliszowy - Ruda Maleniecka - Jacentów - Sielpia Wielka - Barak - Rozgół - Smyków - Lisie Jamy - Przełom - Mniów - Przyjmo - Ćmińsk Kościelny - Wyrowce - Cisowa - Miedziana Góra - Kostomłoty Drugie - Kostomłoty Pierwsze - Kielce - Cedzyna - Radlin - Górno - Wola Jachowa - Skorzeszyce - Napęków - Belno - Makoszyn - Lechów - Lechówek - Złota Woda - Łagów - Zagościniec - Piórków - Baćkowice - Olszownica - Gołoszyce - Marcinkowice - Opatów - Adamów - Balbinów - Gierczyce - Hultajka - Podlisów - Stodoły - Podkoszyce - Kunice - Bidziny - Wyszmontów - Zawada - Bałtówka - Szymanówka - Dębno II - Maruszów - Annopol - Gościeradów Folwark - Gościeradów Plebański - Gościeradów Ukazowy - Wólka Gościeradowska - Liśnik Duży - Liśnik Mały - Olbięcin - Kowalin - Kraśnik - Stróża - Słodków Pierwszy - Polichna - Modliborzyce - Janówek - Borownica - Janów Lubelski - Zofianka Górna - Krzemień - Dzwola - Frampol - Wola Radzięcka - Gorajec Zastawie - Gorajec Stara Wieś - Gorajec Zagroble - Szperówka - Szczebrzeszyn - Bodaczów - Wielącza Poduchowna - Zawada - Płoskie - Zamość - Szopinek - Jarosławiec - Karp - Miączyn - Zawalów - Horyszów - Hostynne - Werbkowice - Alojzów - Hrubieszów - Teptików - Husynne - Strzyżów - Zosin - granica (Ukraina))
    • DW 844droga wojewódzka nr 844(Chełm - Kamień - Natalin - Pobołowice-Kolonia - Wołkowiany - Dryszczów - Białopole - Zaniże - Raciborowice - Teratyn - Mojsławice - Janki - Hrubieszów - Czerniczyn - Masłomęcz - Modryń - Mircze - Wereszyn - Witków - Dołhobyczów - granica (Ukraina))
    • DW 850droga wojewódzka nr 850(Tomaszów Lubelski - Sabaudia - Wieprzów Ordynacki - Wieprzów - Werechanie - Józefówka - Rachanie - Michalów-Kolonia - Czartowczyk - Zamłynie - Tyszowce - Adelina - Sahryń - Sahryń Górna Kolonia - Alojzów)

  • Linie kolejowe

  • Przez Wieś Gródek nie przechodzi żadna linia kolejowa wykorzystywana do ruchu pasażerskiego lub towarowego. Poniżej znajduje się lista takich linii w promieniu 10 km wraz z ich typem i kompletnym przebiegiem (spisem stacji kolejowych/przystanków osobowych, przez które przechodzi dana linia).
    • LK 72Linia kolejowa nr 72: Zawada - Hrubieszów Miasto [o znaczeniu drugorzędnym] (Zawada - Mokre - Zamość - Zamość Starówka - Zamość Wschód - Zamość Szopinek - Miączyn - Koniuchy - Frankamionka - Konopne - Werbkowice - Metelin - Hrubieszów Miasto)
 
  1. Polska
  2. Woj. lubelskie
  3. Powiat hrubieszowski
  4. Gmina Hrubieszów
  5. Wieś Gródek