Wieś Gliniany Las w liczbach (mapy, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, zabytki, tabele, statystyki, drogi publiczne)
Wieś Gliniany Las - Podstawowe informacje
Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
Wieś Gliniany Las to wieś leżąca w gminie Mniów. Należy do województwa świętokrzyskiego, powiatu kieleckiego. Identyfikator miejscowości Gliniany Las w systemie SIMC to 0253586, a współrzędne GPS wsi Gliniany Las to (20.404722, 51.024444).
Wieś Gliniany Las - Zabytki i atrakcje(atrakcje, formy ochrony przyrody)
Formy ochrony przyrody we wsi Gliniany Las (Źródło: CRFOP, 30.VI.2017)
Według danych Centralnego Rejestru From Ochrony Przyrody (CRFOP) z dnia 30.06.2017 na obszarze wsi Gliniany Las znajdują się 2 formy ochrony przyrody . Poniżej zamieszczona jest pełna lista obiektów wraz z ich typem i podstawowymi informacjami. Dostępna jest również interaktywna wyszukiwarka form ochrony przyrody jak również filtry do ukrywania/wyświetlania obiektów z określonych kategorii. Zarówno wyszukiwarka jak i filtry mają wpływ na obiekty prezentowane na liście oraz na interaktywnej mapie form ochrony przyrody.
Pokaż/ukryj obiekty w oparciu o kategorię:
Interaktywna mapa form ochrony przyrody we wsi Gliniany Las
Widok street view niedostępny dla tej lokalizacji
Konecko-Łopuszniański - obszar chronionego krajobrazuOpis: Charakterystycznymi cechami urozmaiconej pagórkowatej rzeźby są szerokie kopulaste pagóry garby i stoliwa-rozwinięte na wychodniach piaskowców i piaskowcowo-mułowcowo-ilastych skał wieku dolnojurajskiego (lias) a w części wsch. i płd. obszaru także wieku dolnotriasowego (ret). Z kompleksami tych skał związane było historyczne już dziś kopalnictwo syderytowo-lionitowych rud żelaza i przemysł metalurgiczny a współcześnie ważne gospodarczo zbiorniki podziemnych wód pitnych (Konecki i Zagnańsk) zaszeregowane do karegorii chronionych Głównych Zbiorników Wód Podziemnych (GZWP). Zarówno zbocza wzniesień jak i rozdzielające je doliny rzeczne i obniżenia wypełnione są piaszczysto-gliniastymi lodowcowymi i wodno-lodowcowymi osadami czwartorzędowymi. W dolinach rzek występują holoceńskie namuły i mady a często także torfowiska. Obszary te stanowią ważny regionalny wododziałowy węzeł hydrograficzny gdzie biorą początek liczne rzeki zasilane przez często wystepujące tu źródła młaki i wysieki. Położone są tutaj źródła prawobrzegowych dopływów Pilicy:Czarnej Koneckiej Czarnej Włoszczowskiej Nowej Czarnej Czarnej Taraski i Drzewiczki a także stąd wypływają Radomka Kamienna oraz Łośna-lewobrzeżny dopływ Białej Nidy. Na podłożu kwaśnych skał krzemionkowych wykształciły się zwarte kompleksy leśne (Lasy Koneckie Lasy Radoszyckie) oraz mozaikowe krajobrazy leśno-łąkowe i polne. Są to w większości zbiorowiska roślinne prawidłowo wykształcone o charakterze naturalnym odznaczające się wielogatunkowymi drzewostanami w których dominują jodła i sosna z domieszką dębu świerka buka i graba. W pół. i płd.-wsch. części OChK przeważają kwaśne i mineralne siedliska borowe które w zależności od poziomu wód gruntowych porośnięte są przez bory mieszane z jodłą świeże bory sosnowe wilgotne bory sosnowe zbiorowiska mszystego jodłowego i boru bagiennego rozwijające się na terenach płaskich i w zagłębieniach terenu. W płd. części OChK kompleksy leśne o podobnym składzie fitocenotycznym są znacznie bardziej rozczłonkowane i tworza mozaikę ze zbiorowiskami nieleśnymi zwłaszcza łąkami torfowiskami wysokimi i wrzosowiskami. Konecko-Łopuszański OChK jest w skali województwa Kieleckiego szczególnie bogaty w fałnę. Wysoka jest zarówno liczebność populacji zwierząt łownych (łosia jelenia dzika sarny cietrzewia) jak również liczne miejsca lęgowe i ostoje ptactwa w tym takich gatunków rzadkich jak bocian czarny łabądź niemy. Zabytki kultury materialnej związane są na tym obszarze głównie z tradycjami Staropolskiego Okręgu Przemysłowego i obejmują pozostałości licznych w XIX wieku i do tej pory XX wieku kopaliny rudy żelaza a nad rzekami nieliczne już zabytki urządzeń hydrotechnicznych i budownictwa przemysłowego związanego z hutnictwem i przetwórstwem żelaza., Data ustanowienia: 1995-11-21, Opis granicy: Opis granic Konecko-Łopuszniańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr XXXV/616/13 Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dnia 23 września 2013 r. dotycząca wyznaczenia Konecko-Łopuszniańskiego obszaru Chronionego Krajobrazu) K-ŁOChK położony jest w północno-zachodniej części województwa świętokrzyskiego. Północna granica K-ŁOChK biegnie od doliny rz. Czarna Maleniecka na wschód wzdłuż granicy województw świętokrzyskiego i łódzkiego z którą pokrywają się północne granice obrębów: Kołoniec Machory Maleniec oraz Koliszowy gm. Ruda Maleniecka. Od punktu styku granicy województwa z granicami gmin Końskie i Ruda Maleniecka granica skręca w kierunku południowo - wschodnim biegnąc wzdłuż granicy gmin Ruda Maleniecka i Końskie wzdłuż rzeki Wąglanki zgodnie z północnymi granicami obrębów Stary Dziebałtów i Brody. W okolicach Zaborcza dochodzi do granicy m. Końskie wzdłuż której omijając je od południa biegnie do najdalej na wschód wysuniętej części miasta o nazwie Stary Młyn skąd zmieniając kierunek na północno - wschodni pokrywa się z zachodnią i północną granicą obrębu Koczwara a następnie zgodnie z północną granicą obrębu Stara Kuźnica i zachodnią granicą obrębu Baczyna. Tutaj po przecięciu drogi Baczyna - Rogówek dochodzi do granicy województw świętokrzyskiego i mazowieckiego i biegnie tą granica generalnie na wschód aż do granicy m. Skarżysko - Kamienna wzdłuż której skręca na południe odchodząc od granicy województw. Biegnąc wzdłuż wschodnich granic obrębów Zagórze i Brzeście granica K-ŁOChK osiąga dolinę Kamiennej w okolicach Wołowa. Tutaj skręca w kierunku zachodnim i biegnie wzdłuż południowych granic obrębów Brzeście Zagórze Ubyszów Gostków Górki i Płaczków. Następnie granica biegnie zgodnie z południową granicą gminy Stąporków do przysiółka Opcinek i dalej w kierunku zachodnim wzdłuż południowej granicy obrębów: Odrowąż Świerczów Włochów Gosań i Duraczów południowej i wschodniej granicy obrębu Modrzewina wschodniej granicy obrębów Kamienna Wola i Adamek wschodniej i południowej granicy obrębu Baran fragmentu południowej granicy obrębu Zaborowice południowej granicy obrębów Przełom Zachybie Salata Straszów i Pałęgi aż do Wólki Kłuckiej gdzie osiąga granicę gmin Mniów i Łopuszno. Stąd granica skręca na południe i biegnie zgodnie ze wschodnią granicą gminy Łopuszno aż do północnej granicy obrębu Korczyn w gm. Strawczyn fragmentem której wzdłuż Łososiny oraz północną granicą obrębu Małogoskie skręca na wschód a następnie ostro na południe wzdłuż wschodnich granic obrębów: Małogoskie Łosień i Łubno. Dalej biegnie południową granicą obrębu Łosienek wschodnią południową i zachodnią granicą obrębu Lesica (gdzie osiąga granicę gmin Piekoszów i Łopuszno) fragmentem południowej granicy obrębu: Ruda Zajączkowska do przecięcia się z rzeką Wierna Rzeka (Łososiną) którą blisko 40 m. w dół znów do przecięcia się z południową granicą obrębu Ruda Zajączkowska dalej południowymi granicami obrębów: Ruda Zajączkowska Gnieździska w gm. Łopuszno do granicy z gminą Małogoszcz i dalej wzdłuż linii kolejowej do mostka na prawym bezimiennym dopływie rz. Wiernej Rzeki (Łososiny) gdzie zmienia kierunek na południowy biegnąc w stronę Małogoszcza i kontynuuje się wzdłuż linii kolejowej do Zakrucza. Stąd granica biegnie w kierunku północno-zachodnim generalnie wzdłuż południowej granicy obrębu Zakrucze przecinając obręb Skorków wzdłuż drogi lokalnej a następnie południową granicą obrębu Gnieździska wzdłuż podnóży pasma Przedborsko - Małogoskiego omijając przemysłowe tereny cementowni Małogoszcz i zakładów wydobywczo - przetwórczych w Bukowej. Granica K-ŁOChK biegnie zgodnie z zachodnimi granicami obrębów Mieczyn Jakubów ponownie Mieczyn do przecięcia się z granicą działki nr 488 obrębu Mieczyn następnie wschodnimi granicami działek numer 488 i 429 przecinając działki numer 552 i 522 następnie zachodnią granicą obrębu: Wojciechów do przecięcia się z wschodnią granicą działki numer 12 i wzdłuż tej granicy do północno - wschodniej granicy obrębu Wojciechów następnie wzdłuż niej i zachodnich granic obrębów: Wojciechów Antonielów Jasień Rudniki Mnin Słupia Olszówka Radwanów Kolonia oraz Biały Ług a następnie fragmentem południowej granicy obrębu Szkucin (gm. Ruda Maleniecka). W okolicach miejscowości Budy granica K-ŁOChK osiąga granicę gminy Fałków i biegnie dalej wzdłuż granicy tej gminy generalnie w kierunku północnym aż do doliny rz. Czarnej Malenieckiej i granicy województw świętokrzyskiego i łódzkiego gdzie zamyka się opisywany obszar. Z obrębu K-ŁOChK wyłącza się teren Stąporkowa zgodnie z administracyjnymi granicami tego miasta., Powierzchnia: 98287.0 ha
Pomnik przyrodyOpis: Głaz narzutowy o owalnym kształcie mający wymiary: obwód - 3 60 m długość - 1 30 m szerokość - 1 10 m wysokość - 0 90 m. Głaz jest silnie zwietrzały na powierzchni zbudowany z czerwonego granitu gruboziarnistego, Data ustanowienia: 1987-10-02, Opis granicy: ok. 100 m na N od szosy Kielce-Piotrków Trybunalski ok. 2 5 km od centrum Mniowa
Wieś Gliniany Las - Transport i komunikacja(drogi publiczne przechodzące przez Wieś Gliniany Las i ich kategorie, przebieg dróg, linie kolejowe, stacje kolejowe, przebieg linii kolejowych)
Posiadamy również rozbudowane statystyki o zarejestrowanych pojazdach, wraz z ich typem, wiekiem oraz wieloma innymi cechami. Niestety dane te nie są dostępne dla jednostek administracyjnych mniejszych od powiatów. Zapraszamy do zapoznania się z nimi bezpośrednio na stronie powiatu kieleckiego.
Przez Wieś Gliniany Las nie przechodzi żadna droga publiczna zaliczana do kategorii wojewódzkiej lub wyższej. Poniżej znajduje się lista takich dróg w promieniu 10 km wraz z ich typem i kompletnym przebiegiem (spisem miejscowości, przez które przechodzi dana trasa).
